W wolne dni zawsze stawiamy na aktywny wypoczynek. W Wielkanoc także postanowiliśmy nie próżnować i przez cztery dni w Wiśle planowaliśmy trasy na kilka godzin wędrówki. Po zdobyciu Stożka Wielkiego, Trzech Kopców Wiślańskich i Baraniej Góry przyszedł czas na zdobycie Klimczoka (1117 m n.p.m.). Szczyt ten znajduje się w północno-wschodniej części Pasma Baraniej Góry usytuowanym w Beskidzie Śląskim. Ciekawostką jest także pochodzenie nazwy tej góry. Otóż wzięła się ona od słynnego zbója z ludowych legend - Klimczoka (lub Klimczaka), który miał grasować w górskich lasach. U podnóży góry Klimczok znajduje się sporo jaskiń i największa z nich ma około 23 metrów długości. W niej według legendy miał mieć swoją siedzibę słynny zbój, który wraz ze swoją bandą rabował bogatych, by pomagać biednym. Brzmi całkiem znajomo, prawda? 🙂

W tym wpisie chcielibyśmy Wam zaproponować wejście na jedną z naszych ulubionych gór - Baranią Górę, znajdującą się w Beskidzie Śląskim. Swoją trasę zaplanowaliśmy na około 5 godzin i wyruszyliśmy z Wisły Czarne szlakiem niebieskim, biegnącym z parkingu znajdującego się koło Ochotniczej Straży Pożarnej. Parking jest odpłatny, jednak my skorzystaliśmy ze świątecznej absencji strażnika, który ten czas prawdopodobnie wolał spędzić z rodziną niż w pracy 😉

Barania Góra była naszym trzecim szczytem zdobytym podczas Wielkanocnego pobytu w Beskidzie Śląskim. Wcześniej udało nam się zdobyć Stożek Wielki oraz Trzy Kopce Wiślańskie, dlatego zapas naszej energii nie był imponujący. Z tego względu, czas jaki uzyskaliśmy z realizacji tej trasy nie jest aż tak zły -  6 godzin. Wam na pewno pójdzie lepiej, jednak nie śpieszcie się zbytnio. Widoki jakie zobaczycie na trasie, na pewno zatrzymają Was niejednokrotnie, byście mogli się nimi nacieszyć. Z pewnością ucieszy Was także fakt, że na szczycie Baraniej Góry znajduje się wieża widokowa dająca panoramę 360^o na okoliczne szczyty, a jeżeli pogoda dopisze będziecie mogli zobaczyć Tatry oraz Babią Górę.