Bad Ragaz – Szwajcaria

Przed nami drugi dzień w Szwajcarii! Po wyspaniu się w wygodnym łóżku, zjedzeniu batonika musli, napełnieniu butelki wody w fontannie, ruszyliśmy na wjazd na autostradę, by łapać stopa do Bad Ragaz. Mina nam trochę zrzedła, jak okazało się, że NIKT nie jeździ tą drogą. Bo z tego wjazdu korzystają tylko osoby jadące z Sufers. A to kilkanaście domów na krzyż, żadnej żywej duszy dookoła… Wszyscy na polach, bo akurat był czas żniw.

Cud! Nie staliśmy nawet 5 minut, a zatrzymał się samochód (drugi jaki nas minął). To się nazywa szczęście 🙂 Tak dojechaliśmy do Chur, a stamtąd też bardzo szybko i sprawnie dostaliśmy się do Bad Ragaz.

Bad Ragaz – Kulturowa Stolica Szwajcarii

Kierowca samochodu, który nas zabrał, jechał co prawda dużo dalej, ale zjechał z autostrady i podwiózł nas do centrum miasta, a także powiedział, gdzie powinniśmy pójść. Po drodze mówił, że żeby coś kupić w Bad Ragaz, trzeba mieć pieniądze. To nas trochę podłamało – w Szwajcarii wszystko jest dla nas bardzo drogie, a jeżeli Szwajcar mówi nam, że dla niego jest tam wyjątkowo drogo, to nie zapowiada nic dobrego.

Z powodu gorąca zrobiliśmy się trochę leniwi, więc pierwsze co zrobiliśmy, to skierowaliśmy nasze kroki w miejsce, gdzie można usiąść w cieniu. Kiedy trochę naładowaliśmy akumulatory i nasze morały wzrosły, trzeba było gdzieś pójść. Ale gdzie? Mamy ponad 6 godzin zanim nasz host będzie w domu. Więc… postanowiliśmy iść przed siebie.

Bad Ragaz to małe miasteczko, mieszka w nim około 6 tysięcy osób. Jak to bywa w miejscowościach górskich, sezon trwa tutaj cały rok, więc także teraz było sporo turystów, w większości starszych osób grających w golfa lub spacerujących po terenach pięciogwiazdkowych hoteli. Ja nie wiem skąd Ci ludzie mają tyle pieniędzy i myślę że dla większości z Nas będzie to zagadką do końca życia. Na swoją obronę, by nikt nie myślał że jestem jakoś mocno przewrażliwiona, nawet nasz host potwierdził że na pobyt w takim hotelu nawet większości Szwajcarów  nie stać.

Niedługo w Bad Ragaz miał mieć miejsce festiwal artystyczny, więc mogliśmy zobaczyć wiele eksponatów. Znajdowały się one na terenie całego miasta – zarówno w centrum, w parkach, na obrzeżach.

Tutaj także poratowała nas fontanna z zimną wodą. W tych miejscach jest to tak powszechne, że naprawdę w późniejszych etapach trasy mocno tęskniliśmy za nimi.

Bad Ragaz Tamina Quelle – jaskinia na końcu drogi

I tak za 300 m doszliśmy do początku szlaku prowadzącego do Tamina Quelle. Ponieważ i tak nie mieliśmy konkretnego planu, w słońcu mogliśmy się roztopić, a szlak był zacieniony, wzdłuż niego biegła cały czas rzeka, wybraliśmy właśnie tą opcję! A co nas dodatkowo zaciekawiło – rzeka ma całkowicie szary kolor. A na jej brzegach była tylko szara glina. 

I faktycznie – praktycznie cały czas szliśmy w cieniu. A kiedy w końcu zobaczyliśmy niebo – nad nami ukazała się budowa mostu. A dokładniej rekonstruowali ten most ze względu na zły stan techniczny. Wielka szkoda ale na pewno kiedyś chcielibyśmy się nim kiedyś przejechać! Widoki muszą być fenomenalne.

Tamina Quelle – Thermalquelle

W drodze powrotnej tym razem ja złapałam kryzys. Jednak nie nadaję się na wyjazd, gdzie mało się je (i nic ciepłego). Plan był taki, że jakoś przetrwamy Szwajcarię i Liechtenstein bez obiadu. Ale ja myślałam tylko o jedzeniu i byłam skłonna zmienić plany tak, by trafić szybciej do „tanich” Niemiec. Kocham jeść, obiad to moja najszczęśliwsza pora dnia! A w moich notatkach najważniejszym słowem było „głodna”. A z reguły pisałam je zajadając wafelka.

Bad Ragaz – powrót to sztuki

Mając jeszcze trochę czasu, poszliśmy na spacer po mieście. Co nam się chyba najbardziej spodobało, to multimedialna forma sztuki.

Niedaleko znajdował się kompleks pięciogwiazdkowych hoteli, w którym znajdował się także piękny park. Wszystko oczywiście było zadbane, trawa idealnie przystrzyżona. A do tego jaki widok z tyłu!

Jak pisałam wcześniej, można tam było spotkać wiele instalacji artystycznych. Na poniższym zdjęciu jest rzeźba, która przedstawia pracę w dużych korporacjach.

Jak Wam się podoba?

Poniżej widać wspomnianą wcześniej przeze mnie szarą rzekę.

Nasz host okazał się naprawdę świetny – opowiedział nam wiele super ciekawych historii o okolicy, o ludziach w Szwajcarii… A na koniec ugościł nas ciepłym posiłkiem i upiekł chleb! Byliśmy wniebowzięci.

Na drugi dzień rano trzeba było znowu ruszać dalej – do Liechtensteinu! To około 20 km od Bad Ragaz, także całkiem niedaleko. Łapaliśmy stopa jednak z Maienfield, gdzie zobaczyliśmy niesamowitą rzecz – rosnące kiwi! Szkoda, że było jeszcze niedojrzałe 🙂